بسم الله الرحمن الرحیم
ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون
آنانکه در راه خدا کشته شده اند مرده مپندارید بلکه زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند
مکتبی که شهادت دارد اسارت ندارد(امام خمینی)
وصیت من به پدر و مادرم، پدر و مادر از اینکه ناراحتی های زیاد را تحمل کردید تا به جبهه بیایم از شما معذرت می خواهم. پدر وظیفه ما جوانان است که این انقلاب را نگه داریم وگرنه فردا که مردیم جواب این شهدا را چه گوییم فردای روز قیامت هر یک از این شهیدان در گردن ما حق دارند. پس چه بهتر است که ما همین حال به جبهه برویم و جنگ را ادامه بدهیم. به خون این شهدا قسم می خورم که تا آخرین نفس و قطره خون را فدای این انقلاب و اسلام می کنم برادران علی و غلام جان، خودت می دانی که من به فرمان رهبر خودم لبیک گفتم و عاشقانه به سوی معشوق خودم پرواز کشیدم تا به او برسم و تا انتقام خون همسنگرانم را از این صدام لعنتی نگیرم و تا آخرین قطره خون در بدن دارم به خانه باز نمی گردم. پدر و مادرم بعد از شهادت من هیچگونه ناراحتی نکنید بلکه باید خوشحال باشید که چنین فرزندی را بزرگ کردید و آنرا در راه خدا دادید و صبر داشته باشید مثل امام حسین(ع) که علی اکبر را در لباس دامادی به جنگ فرستاد و به شهادت رسید و شما ای پدرم مثل امام حسین صبر داشته باشید و شما ای مادر مثل مادر علی اکبر صبر داشته باشید چون من فرزندی ناقابل بودم و جهاد در راه خدا و ستیز بر علیه کافران بعثی کردم و به لقاء الله پیوستم و پدر و مادر شما در وقت نماز امام عزیزمان را دعا کنید و شما ای برادران عزیز پس از شهادتم هرگز اسلحه ام را زمین نگذارید و راه من را ادامه دهید چون راه من راه امام امت است و راه امام زمان است و راه امام زمام راه الله است. پس از شهادت شما ای برادران از شهادت من افتخار کنید تا بتوانید در راه خدا و با کمک نیروی الهی بجنگید تا خون من و شهیدان دیگر از بین نرود و این نهضت تا ظهور امام مهدی ادامه داشته باشد و از خواهرم معذرت می خواهم که از او خداحافظی نکردم. در آخر نظام عزیز که نور چشم خانواده ماست را خوب بزرگ کنید و به بگویید که مرا دشمنان اسلام شهید کردند و راه مرا ادامه دهد.
والسلام